Gorlicki przemysł naftowy

zdjęcie przedstawia rynek w gorlicach
Ziemia Gorlicka to kolebka światowego przemysłu naftowego. Od niepamiętnych czasów dolina rzeki Ropy, nad którą położone są Gorlice znana była z obfitych źródeł ropy naftowej zwanej wcześniej olejem skalnym. O jej obecności tutaj świadczą nazwy topograficzne: rzeka Ropa oraz miejscowości: Ropa, Ropica, Ropki. Tradycje polskiego kopalnictwa skalnego i górniczego sięgają czasów średniowiecza. Już w XIV w. znane było kopalnictwo ropy w okolicach Sękowej, Lipinek i Libuszy koło Gorlic.

Z Gorlicami związana jest postać Ignacego Łukasiewicza – wynalazcy i konstruktora lampy naftowej, który w latach 1853 – 1858 mieszkał i pracował w naszym mieście. Tutaj też za jego sprawą w 1854 r. u zbiegu obecnych ulic Węgierskiej oraz Kościuszki zapłonęła pierwsza na świecie uliczna lampa naftowa.

W 1883 r. w Gliniku Mariampolskim (późniejszej dzielnicy Gorlic) powstała niewielka, zatrudniająca kilku robotników, destylarnia ropy MARIAMPOL-GORLICE. W  1885 r. Spółka „Bergheim i Mac Garvey” rozbudowała destylarnię i przekształciła ją w duży zakład przeróbki ropy naftowej. Rozwój przedsiębiorstwa trwał do listopada 1914 r., kiedy to w wyniku działań wojennych i ciężkiego ostrzału zostało w znacznej części zniszczone. Odbudowa rafinerii rozpoczęła się w 1915 r., a już w 1928 r. rafineria weszła w skład koncernu „Małopolska”, który przetwarzał około 40% ropy zużywanej w Polsce.

Na straży historii przemysłu naftowego na Ziemi Gorlickiej stoi Skansen Przemysłu Naftowego "Magdalena" przy ul. Lipowej w Gorlicach, który powstał na terenie dawnej kopalni oraz Muzeum Regionalne PTTK, gdzie jedna z sal poświęcona jest pamiątkom po Łukasiewiczu i dawnym przemyśle naftowym.

Multimedia


Powiązane treści