Świątynia powstała dzięki fundacji Kajetana Potockiego, kanonika sandomierskiego i proboszcza z Dąbrowy oraz samych parafian. Za datę rozpoczęcia budowy przyjmuje się rok 1771. Zachowana do dzisiaj świątynia była trzecim w kolejności parafialnym kościołem.

Jest to kościół barokowy, drewniany, konstrukcji zrębowej. Z parą kaplic w rodzaju transeptu i prezbiterium zamkniętym trójbocznie z trojgiem drzwi. Przy prezbiterium od północy i południa zakrystia i skarbiec.  Od zachodu, na szerokości nawy głównej nowsza kruchta z drugiej połowy XIX wieku, po bokach naw bocznych niskie kruchty. Prezbiterium i nawa główna nakryte dachem dwuspadowym o wspólnej kalenicy,  pokryte blachą, z barokową wieżyczką, wieloboczną, z latarnią, nawy boczne nakryte dachami pulpitowymi. 

Nawa główna z arkadami filarowymi, otwarta do naw bocznych. Belka tęczowa profilowana, na niej krucyfiks barokowy z XVIII wieku.  Polichromia figuralna i ornamentalna z drugiej połowy XIX wieku, utrzymana w tradycji późnego baroku. Na sklepieniu prezbiterium znajduje się scena Wniebowzięcia NMP, na ścianach postacie świętych: Jana Chrzciciela, Michała Archanioła oraz Piotra i Pawła. Na stropie nawy głównej przedstawione są sceny Bożego Narodzenia oraz Przemienienia Pańskiego, zaś na ścianach naw bocznych widnieją postacie polskich świętych: Stanisława, Kingi, Stanisława Kostki, Jacka Odrowąża i Kazimierza. Na ścianie chóru namalowana jest święta Cecylia, a w ramionach transeptu Zmartwychwstania Pańskiego i Chrystusa z uczniami w Emaus.

Ołtarze w stylu rokokowym. Główny z końca XVIII wieku, z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem, w sukienkach metalowych, w zwieńczeniu obraz świętego Józefa. Cztery ołtarze boczne, w jednym z nich późnobarokowy krucyfiks, w innych rzeźby Serca Pana Jezusa i Serca Matki Bożej oraz obraz świętego Wojciecha.  Ambona z rzeźbami ewangelistów na parapecie i konfesjonały są również rokokowe. Organy 11-głosowe też rokokowe, z całkowicie wymienionym wnętrzem przez Bronisława Markiewicza z Tarnowa w 1900 roku. 

Dzwonnica murowana, w kształcie potrójnej arkady. Wolno stojąca, na niej zawieszone trzy dzwony: Józef, Maria i Franciszek z 1974 r., wykonane w Odlewni dzwonów Felczyńskich w Przemyślu.

Wokół drewniany płot łączą murowane słupy, mieszczące od wewnątrz stacje Męki Pańskiej, murowana brama i ażurowa, czterofilarowa dzwonnica.

Kościół jako jeden z kilku w regionie tarnowskim został wpisany na Szlak Architektury Drewnianej i stanowi dużą atrakcję turystyczną tej części Małopolski.